Stephan de Jong

Hij had veel bergen beklommen. Hij had heel hoge bergen beklommen. Hij had de allerhoogste bergen beklommen. Maar nu stond hij opeens tegenover een berg, niet eens zo hoog, waar hij als een berg tegenop zag. Zou hij eromheen lopen? Dat vond hij laf. Zou hij zijn ogen ervoor sluiten? Maar daardoor verdween die berg niet. De bergbeklimmer deed iets anders met die berg waar hij als een berg tegenop zag: hij zette een stap bergopwaarts. Elke berg die hij beklommen had, was hij immers begonnen met een eerste stap.